فلاسفه اصطلاحي دارند كه اگر امري بخواهد تحقق پيدا كند بايد "مقتضي موجود و موانع مفقود" باشد. اما همه ميدانيم كه تمام امكانات و شرايط براي دست يافتن به اهداف آرماني بدون در نظر گرفتن نقش و اراده ي عمومي در جامعه هرگز امكان پذير نخواهد بود .
مدرسه به عنوان مهمترين خواستگاه انديشمندان و آينده سازان كشور عزيزمان امروز بيش از گذشته در مركز توجه واقع شده و پر واضح است كه مجموعه ي انتظارات اوليا و مربيان و دانش آموزان از فضاهاي آموزشي مورد تاييد هر نهاد مسئول و اذهان آگاه جامعه است .
در ساختار فيزيكي فضاهاي آموزشي، احساس ازدحام همراه با حضور دائم در فضاهاي نامطلوب انگيزه تحصيل را به طور محسوس كم مي كند لذا افزايش فضاي آموزشي و ارتقاء شاخص هاي ايمني براساس مقررات ملي ساختمان ، تامين تجهيزات استاندارد و نيز رعايت حريم عفاف به ويژه در مدارس دخترانه و اهميت سالن هاي ورزشي سرپوشيده و تربيت بدني براي دانش آموزان عزيز و نهادينه كردن فرهنگ عمومي نماز در مدارس جزء اولويت هاي كاري در ساخت و ساز فضاهاي آموزشي و پرورشي است .
اگر چه طي سالهاي گذشته و در پي تصويب طرح هاي عمراني در قالب بودجه ي ساليانه ي ملي و استاني فعاليت هاي شايسته اي در جهت احداث ، تخريب ، بازسازي و نوسازي و مقاوم سازي مدارس در سطح كشور و استانهاي گيلان، زنجان، اردبيل، آذربايجان شرقي و آذربايجان غربي صورت پذيرفته و به تاييد اوليا و مربيان بخشي از مشكلات فضاهاي آموزشي را مرتفع ساخته است؛ ليكن حضور آگاهانه ي مردم شريف در تسريع فعاليت هاي انجام شده نقش داشته و در آينده نيز به ياري پروردگار اينچنين خواهد بود .